نمی دانم!
نمی دانم در تقابل بین مصلحتی که جامعه ات بر تو روا می دارد، و حقی که تمام ذرات وجدانت فریادش می زنند، تا به کجا می توان جانب حق را نگاه داشت؟
تا به کجا می توان تاوان مصلحت گریزی را پرداخت؟ تا به کجای درد؟ تا به کجای مهجوری؟
می دانی!
ادعای حقیقت طلبی، ادعای بزرگیست. همت مردان بزرگ را می طلبد...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر