شنبه، آذر ۰۶، ۱۳۸۹

یا دَهرُ أفٍّ لک من خلیل ..... کم لک بالإشراق و الأصیل
مِن طالبٍ و صاحب قَتیل .... و الدَّهرُ لا یَقنَعُ بالبَدیل
و کلُّ حَیٍّ سالک سبیل ..... ما أقرَبُ الوَعدَ إلی الرَّحیل !
و إنَّما الأمرُ إلی الجَلیل
.
.
.
ای روزگار ! اُف بر دوستی تو ! .... چه بسا یاران و طالبانی را که در بامداد و شامگاهانت کُشتی !
و روزگار، جایگزینی به جای آنان ، نمی پذیرد (و به مرگ دیگر راضی نمی شود) .
و هر زنده ای باید این راه را طی کند ... و چه نزدیک است آن وعده رحیل !
و پایان کار تنها به سوی خداوند شکوهمندست


"از کلام سیدالشهدا لحظاتی قبل از ورود به میدان نبرد"

۲ نظر:

علی کلائی گفت...

الناس عبيد الدنيا و الدين لعق علي السنتهم.
و چه خوب فرياد زد كه : ام لم لكم دينكم و لا يخافون المعاد فكونوا احرارا في دنياكم

Mary گفت...
این نظر توسط نویسنده حذف شده است.