عَالِيَهُمْ ثِيَابُ سُندُسٍ خُضْرٌ وَإِسْتَبْرَقٌ وَحُلُّوا أَسَاوِرَ مِن فِضَّةٍ وَسَقَاهُمْ رَبُّهُمْ شَرَابًا طَهُورًا
بهشتيان را جامههاى ابريشمى سبز و ديباى ستبر در بر است و پيرايه آنان دستبندهاى سيمين است و پروردگارشان شرابی پاك به آنان مىنوشاند
( انسان-21)
( انسان-21)
و تو خود می دانی که چقدر تشنه جامی هستم که در دست توست... و این تنها مقام ابرار است... بهای آن جام، آدم شدن است... انسان شدن.. تمام قیمت این جام که در دستان توست!
۴ نظر:
بهای وصل تو گر جان بود، خریدارم...؟؟؟
نه اینکه این دل تنگم، هوایی تو نبود
که وصل، مرم زخم جدایی تو نبود
تمام هستی من، آیه های بی رمقی است
که در خور نفحات خدایی تو نبود
سلاااااااااااااام! خوبی؟ دختر چرا وبلاگت فیلتر شده؟ حرفای بد نوشتی توش؟ :)))))
کلا بلاگ اسپات بسته شده که کسی حرف نزنه. خوب و بدش بماند.
ارسال یک نظر