ما تهرانی ها آدمهای خیلی خوبی هستیم!
این ماییم که چرخهای مملکت رو می چرخونیم. این ماییم که دشواری صنعتی شدن رو به جون می خریم تا همه ایران در سایۀ این فداکاری ما پیشرفت کنه. این ماییم که همیشه دست کمکمون رو به سمت مصیبت زده های شهرهای دیگه دراز می کنیم. اگر زلزله بیاد، اگه سیل بیاد، اگه جنگ بیاد... تازه! گاهی این دستمون اونقدر دراز می شه که به کشورای همسایه هم می رسه!! تو جنگ هم که بیشترین شهدا از اهالی ما بودند. اگه ما نبودیم الان ایران نبود! اصلا ما تهرانی ها سپر بلای مردم ایرانیم. موش آزمایشگاهی هستیم برای اجرای آزمایشی طرحهای مصوب دولت و مجلس خدمتگذار.
ما تهرانی ها خیلی خوبیم! منتها نمی دونم چرا نمی تونیم کنار هم راحت و بی آزار زندگی کنیم؟! نمی دونم چرا خودمون از دست هم آسایش نداریم. همش برای خودمون ایجاد مزاحمت می کنیم. یه چیزی هست به نام حریم خصوصی، مخصوص خودمون. خودمون ساختیمش، خودمون هم مقدسش کردیم. ولی اصلا بهش احترام نمی ذاریم. ما تهرانی ها همش باید مواظب نقصان در اموال و جان و ناموسمون از دست همدیگه باشیم. به هرکس که می خواد فداکاری کنه و از اهالی ما بشه می گیم: هی تازه وارد! حواست باشه ! اینجا همه گرگ هستن. اگه نخوری، خورده می شی.
ما تهرانی ها، گرگهای خیلی خوبی هستیم!