تکه های کلامی و رفتاری آدمها را زود متوجه می شوم و در خاطرم می ماند.
وقتی کسی از تکۀ کلامی یا رفتاری دیگری استفاده می کند، کلافه می شوم. احساس می کنم یک نفر می خواهد به زور در قالب دیگری دیده شود.کسی را می شناسم که می توان در رفتار و گفتارش خلاصه ای از تمام اطرافیانش را دید!! هر بخش از کلام و رفتارش را وامدار کسی ست و به سرعت تغییرات افراد بر او تاثیر می گذارد.
نمی دانم این چیست؟ شکل نگرفتن شخصیت؟ بی هویتی؟ خود نشناسی!!
فقط این را می دانم که دیگر به ندرت می توان کسی را پیدا کرد که "خودش" باشد. بدون تقلید کردن، بدون ادا در آوردن...